Podreczniki dla CoolHogwartu

CoolHogwart Podreczniki


#1 2010-06-07 21:34:59

Dan Kuso

Administrator

Zarejestrowany: 2010-06-04
Posty: 79
Punktów :   

I Podstawowe procesy komórkowe

1.  Kilka słów o chromosomach

Liczba chromosomów w komórkach jest cechą gatunkową, to znaczy, że dany gatunek ma określoną liczbę chromosomów, a w przypadku innej liczby niż właściwa należy mówić o mutacji. Chromosomy można zidentyfikować na podstawie ich indywidualnych cech morfologicznych. Co to oznacza? Ano tyle, że chromosomy występujące w organizmach różnią się najczęściej długością, gęstością, kształtem, wzorem powstawania prążków i umieszczeniem centromera, czyli charakterystycznego przewężenia. Oto jak wygląda chromosom:

http://gfx1.bryk.pl/entry/00000/00000652.png

Liczba chromosomów w komórkach somatycznych (niepłciowych) zwierząt jet zawsze parzysta, bowiem występują one w parach. Chromosomy należące do tej samej pary mają identyczny kształt i określa się je mianem chromosomów homologicznych. Jeden z nich dziedziczy się po samicy, drugi po samcu. Informacja zawarta w odpowiadających sobie genach występujących w każdym z tworzących parę chromosomów homologicznych  jest bardzo podobna, ale nie musi być identyczna. W każdym z nich w tych samych miejscach  mogą występować warianty genu określonej cechy. Warianty genów warunkujących te same cechy nazywamy allelami. 

Chromosomy mają zdolność do samopowielania się, a proces ten przebiega bardzo intensywnie. W jego wyniku powstają dwie identyczne kopie chromosomów, początkowo złączonych ze sobą za pomocą centromeru. Każda z kopii nazywana jest chromatydą siostrzaną. Później połączenie zostaje rozerwane i chromosomy stają się oddzielnymi chromosomami. Kopiowanie się cząsteczek DNA nosi nazwę replikacji i ma ona ścisły związek z podziałem komórki.

Kariotyp - zestaw wszystkich chromosomów danego osobnika.

Zadanie.

Wyjaśnij, co to jest mutacja i jakie są jej rodzaje.

2. Cykl komórkowy

Komórka nie może rosnąć w nieskończoność, dlatego po osiągnięciu odpowiedniego rozmiaru albo przestaje rosnąć, albo następuje jej podział. O ile pierwszy sposób, czyli stagnacja komórki, zdaje się być banalnym, o tyle podział to już nie jest taka prosta sprawa. Komórki, które się dzielą, przechodzą przez tzw. cykl komórkowy, który dzieli się na trze zasadnicze fazy: interfazę, mitozę lub mejozę i cytokinezę. Sam podział komórki dokonuje się w fazie M (druga i trzecia faza cyklu komórkowego). Cykl komórkowy obejmuje wzrost i podział komórki. Cykl komórkowy od jednego podziału jądra, do drugiego podziału trwa od 8 do 24 godzin.

Znaczna część cyklu komórkowego przypada na interfazę, czyli przygotowanie komórki do podziału.  Podczas interfazy komórka jest niesamowicie aktywna: wytwarza materiał, dzięki któremu  powiększa swoje rozmiary i który posłuży wkrótce do budowy nowej komórki. Nowo zsyntetyzowane komórki to przede wszystkim białka i kwasy nukleinowe. W poczatkowym etapie interfazy następuje wzmożona synteza białek tworzących różne organelle komórkowe oraz białek enzymatycznych. W jąderku przebiega synteza RNA.

W środkowym etapie interfazy, zwanym fazą S, gwałtownie wzrasta intensywność DNA i białek występujących w chromosomach, wskutek czego dochodzi do podwojenia liczby chromosomów. Każdy z chromosomów składa się teraz z dwóch chromatyd siostrzanych połączonych ze sobą - w obu występują takie same cząsteczki DNA. Składniki chromosomów powstają w różnych częściach komórki, np. synteza DNA - w jądrze komórkowym, synteza białek - w cytoplazmie.

Ostatni etap interfazy to przygotowanie komórki do podziału, a więc wzmożona synteza białek, głównie tych potrzebnych do właściwego podziału jądra komórkowego.

3. Mitoza

Podziały mitotyczne umożliwiają wzrost organizmu i regenerację jego tkanek. Ich biologicznym zadaniem jest  dostarczanie nowych komórek, wyposażonych w dokładnie taki sam materiał genetyczny, jaki miała komórka macierzysta. Mitoza jest procesem ciągłym, którego każdy etap przechodzi płynnie w następny. Dla wygody opisu i utrudnienia studentom dzieli się go jednak na cztery główne fazy: profazę, metafazę, anafazę i telofazę.

Profaza.

- z chromatyny formułują się chromosomy (spiralizacja i kondensacja)

- dzięki spojeniu centromerem chromatyd siostrzanych chromosomy przybierają kształt zbliżony do litery X

- pod koniec profazy zanika jąderko i otoczka jądrowa, a pary centrioli rozchodzą się do przeciwległych biegunów komórki

- zaczyna powstawać wrzeciono podziałowe

Metafaza

- pary centroli docierają do przeciwległych biegunów komórki, a między nimi ostatecznie formułuje się wrzeciono podziałowe

- chromosomy ustawiają się w płaszczyźnie równikowej komórki , a do ich centromerów przyczepiają się po dwie mikrotubule w taki sposób, że każda z chromatyd siostrzanych jest połączona za pomocą mikrotubuli z przeciwnym biegunem komórki

Anafaza

- zanikają siły utrzymujące łączność pomiędzy dwiema chromatydami w rejonie centromeru  i ostatecznie dzielą się one na dwie części

- każda z chromatyd staje się oddzielnym chromosomem, a każdy z chromosomów biegnie do przeciwległego bieguna komórki

Telofaza

- wokół chromosomów zgrupowanych po przeciwnych stronach komórki odtwarza się otoczka jądrowa

- chromosomy ulegają dekondensacji, zanika wrzeciono podziałowe i uwidacznia się jąderko

- mitoza kończy się wraz z uformowaniem dwóch jąder potomnych.

CYTOKINEZA

- nie należy do podziału komórki, stanowi jeden z etapów cyklu komórkowego

- jest to proces podziału cytoplazmy

- tworzy się przegroda dzieląca nowo powstające komórki

- polega na stopniowym pogłębianiu się przewężenia (bruzdy podziałowej) w płaszyźnie komórki macierzystej postępującego do brzegów komórki.

PO CO MITOZA?

- by namnażać komórki potrzebne do wzrostu

- by regenerować zużyte lub uszkodzone komórki (zastępowanie ich komórkami nowymi)

4. Mejoza

Mejoza występuje w cyklu życiowym organizmów rozmnażających się płciowo.Polega na dwóch kolejno po sobie następujących podziałach jądra komórki dipliodalnej, nazywanych pierwszym i drugim podziałem mejotycznym. W ich wyniku powstają cztery potomnie komórki haploidalne (tzn. ze zredukowaną o połowę liczbą chromosomów w jądrze). Przywrócenie liczby diploidalnej chromosomów następuje dopiero przy zapłodnieniu. Komórki haploidalne u zwierząt nazywa się gametami. W każdym z dwóch podziałów mejotycznych wyróżnia się: profazę, metafazę, anafazę i telofazę.

Profaza I

- kondensacja chromosomów i ich uwidocznienie

- chromosomy homologiczne ustawiają się parami (koniugacja - przyleganie do siebie na całej długości chromosomów homologicznych), zespolone sa więc cztery chromatydy należące do dwóch chromosomów homologicznych. Kompleks ten nazywa się tetradą lub biwalentem.

- podczas koniugacji w tetradzi następuje wymiana fragmentów materiału genetycznego pomiędzy chromatydami chromosomów homologicznych zwana CROSSING-OVER.

- w później profazie I konugacja zanika, a śladem dawnego połączenia chromatyd pozostaje chiazma (połączenie w miejscu, gdzie nastąpiła wymiana

- rozpoczyna się proces tworzenia wrzeciona podziałowego i zanikania otoczki jądrowej

- centriole przemieszczają się do biegunów a tetrady lokują się w płaszczyźnie równikowej komórki

Metafaza I

- mikrotubule uformowanego w pełni wrzeciona podziałowego przyczepiają się do centromerów obu chromosomów homologicznych tak, że każdy chromosom z pary jest połączony z przeciwległym biegunem komórki

- chromatydy siostrzane każdego z chromosomów homologicznych pozostają nadal złączone w rejonie centromeru

Anafaza I

- chromosomy  homologiczne przemieszczają się do przeciwległych biegunów

- materiał genetyczny przy każdym z biegunów jest przypadkowym zestawem chromosomów matczynych i ojcowskich

Telofaza I

- chromosomy ulegają częściowej dekondensacji

- odtwarza się otoczka jądrowa i formułują się dwa haploidalne jądra potomne

Następuje cytokineza  i powstają dwie komórki haploidalne. Niemal od razu rozpoczyna się drugi podział mejotyczny

Profaza II

- chromosomy ulegają kondensacji

- centriole rozchodzą się

Metafaza II

- zanika otoczka jądrowa

- chromosomy ustawiają się w płaszczyźnie równikowej komórki

- mikrotubule wrzeciona podziałowego przyczepiają się do centromerów

Anafaza II

- zanikają siły  łączące chromatydy siostrzane i na skutek skracania się mikrotubul każda z chromatyd wędruje do przeciwległego bieguna

Telofaza II i cytokineza

- kończą podział, w którego wyniku powstają cztery komórki haploidalne. W mejozie II nie ma redukcji chromosomów.

Zadanie

Wyjaśnij, dlaczego w mejotycznym podziale komórkowym występuje zredukowana liczba chromosomów i określ znaczenie mejozy. Napisz dłuższy tekt na ten temat o objętości min. 120 słów.


____________________________________________________________________________________



II Magiczne Stworzenia. Zakres podstawowy.

1. Langustnik Ladaco (ang. Mackled Malaclaw)

http://www.yarik.com/hp/pic/beasts/Mackled-malaclaw.gif

Klasyfikacja: XXX, Systematyka: I

Langustnik ladaco wyglądem przypomina homara, ale w przeciwieństwie do niego jest całkowicie niejadalny. Spożycie mięsa langustnika powoduje u spożywającego objawy zatrucia pokarmowego (zielonkawa barwa skóry twarzy, wysoka temperatura ciała). Dochodzi do 30 cm długości, jest jasnoszary w zielone plamki.

Langustnik ladaco jest zwierzęciem lądowym żywiącym się głównie małymi skorupiakami. Najczęściej spotkać go można na skalistych wybrzeżach Europy (pochodzi ze Skandynawii).

Langustnik może ukąsić. Po ukąszeniu ofiara ma przez tydzień wyjątkowego pecha. Nie należy wówczas niczego planować, bo i tak wszystko obróci się przeciwko ukąszonemu.

Samica znosi jaja (jednorazowo około 30) i utrzymuje je przez 8 miesięcy pod odwłokiem. Po tym okresie, jaja odpadają i przyklejają się do skały. Po dwóch tygodniach wykluwają się larwy zwane (jak u homara) żywikami, których pożywieniem jest... piasek! Po 4 tygodniach przechodzą metamorfozę i stają się osobnikami dorosłymi.



----------------------------------------------------------





2. Lelek Wróżebnik (ang. Augurey)

http://www.hp-lexicon.org/images/rs/augurey-rs.jpg

Klasyfikacja: XX, Systematyka: I

Lelek wróżebnik zwany jest również irlandzkim feniksem (ang. Irish Phoenix), pochodzi z Irlandii. Obecnie występuje głównie w Irlandii i Wielkiej Brytanii, ale spotkać go można również w różnych rejonach północnej Europy (szczególnie tam, gdzie jest dużo opadów, gdyż tylko podczas deszczu wylatuje z gniazda). Jest to stosunkowo mały ptak, przypominający niedożywionego małego sępa o zielonkawoczarnym (zdarza się również, że okaz jest ciemnofioletowy) upierzeniu.
Ze względu na swoją nieśmiałość, gniazda (mające kształt łzy) zakłada w ciernistych krzewach, gdzie ukrywa się przed ludźmi. Jego pożywienie stanowią elfy i duże owady.

Lelek wydaje drżące, niskie dźwięki zwiastujące deszcz. Dzięki tej właściwości lelek stał się ulubionym zwierzęciem domowym. Dźwięki te są tak przeraźliwe, że nieraz wywołały atak serca u czarodzieja. Pióra lelka wróżebnika odpychają atrament.

Samica składa do 4 jaj raz na pół roku. Młode wykluwają się do 4 tygodni przy odpowiednim dostatku wody. Inaczej jaja wysychają i samica je zjada.

-----------------------------------------------------------

3. Czerwony kapturek (ang. Red Cap)

http://www.ratcreature.net/fanart/redcap-screenres.jpg

Klasyfikacja: XXX, Systematyka: II

Czerwone kapturki żyją w jamach i norach wszędzie tam, gdzie rozlana została ludzka krew (głównie pola bitewne). Łatwo je przegonić prostymi zaklęciami i urokami, ale są bardzo niebezpieczne dla samotnych podróżników (głównie mugoli), których w ciemną noc zabijają swymi pałkami. Występują głównie w północnej Europie.

Są to stworzenia dość brzydkie, z wyglądu przypominające małe trolle. Ręce (o ile tak można je nazwać) mają pięć palców zakończonych ostrymi pazurami), nogi zaś zakończone są czteropalczastymi stopami. Uszy długie, spiczaste.

Żywią się owadami oraz bezkręgowcami występującymi w ziemi.

------------------------------------------------------------------

4. Gumochłon (ang. Flobberworm)

http://starpaw.com/hagrid/flob2.jpg

Klasyfikacja: X, Systematyka: II

Gumochłony żyją w mokrych rowach na całym świecie. Nie znamy dokładnego miejsca pochodzenia tych zwierząt. Z wyglądu przypominają grube, brązowe dżdżownice o długości do 25 centymetrów. Śluz, który wydobywa się z obydwu "końców" gumochłona stosuje się przy zagęszczaniu eliksirów, ale nie ma on żadnych właściwości. Zwierzęta te uwielbiają sałatę, ale żywi się większością roślin występujących w jego otoczeniu.

Podobnie jak dżdżownice, gumochłony są obojnakami. Jaja przesuwają się do jednego z końców, gdzie pobierane jest nasienie. Następuje zapłodnienie i zapłodnione jajo jest wydalane na zewnątrz wraz ze śluzem. Po 4 dniach z jaja wykluwa się larwa. Po 14 dniach larwa przeobraża się w postać dorosłą gumochłona.

-----------------------------------------------------------

5. Smok (ang. Dragon)

Klasyfikacja: XXXXX, Systematyka: I

Chyba najbardziej znane magiczne stworzenia, i jednymi z najtrudniejszych do ukrycia. Samice przeważnie są większe oraz bardziej agresywne od samców, ale do smoka powinni się zbliżać tylko i wyłącznie wysoko wykwalifikowani i wyszkoleni czarodzieje, płeć nie ma tu znaczenia. Jego skóra, krew, serce, wątroba oraz rogi mają bardzo silne właściwości magiczne. W Rumunii znajduje się najważniejszy rezerwat smoków na świecie. W nim czarodzieje mogą badać wszelkie rasy i krzyżówki ras.
Jest jedenaście ras smoków, a zdarza się, że czasami krzyżują się ze sobą, przyczyniając się do powstania bardzo nietypowych mieszańców. Smoki są jajorodne. Oto rodzaje smoków "czystokrwistych":

CZARNY HEBRYDZKI (ANG. HEBRIDEAN BLACK)

http://images4.wikia.nocookie.net/harry … onFoil.jpg

hebrydzki

Długość: do 9 metrów;

Pożywienie: głównie drobna zwierzyna, ale również psy, bydło

Wygląd: szorstkie czarne, fioletowoczarne łuski, błyszczące fioletowe oczy, wzdłuż grzbietu rząd ostrych wyrostków kostnych; skrzydła przypominające skrzydła wielkiego nietoperza;

Zachowanie: bardzo agresywny;

Pochodzenie: Hybrydy;

Występowanie: Wielka Brytania;

Inne informacje: odpowiedzialność za ten gatunek posiada hybrydzki klan czarodziejów - MacFusty.

DŁUGORÓG RUMUŃSKI (ANG. ROMANIAN LONGHORN)

http://www.harrymedia.com/img/data/medi … Rumano.jpg

Wygląd: ciemnozielone łuski, błyszczące złote rogi;

Zachowanie: na rogi nabija ofiarę i piecze ją swym ognistym oddechem;

Pożywienie: kręgowce średniej wielkości;

Pochodzenie: Rumunia;

Występowanie: głównie Rumunia;

Właściwości: sproszkowane rogi są cennym składnikiem eliksirów;

Inne informacje: ze względu na zagrożenie wyginięcia został objęty programem intensywnego rozrodu; rogi długoroga objęte są klasyfikacją materiałów handlowych klasy B.

KOLCZASTY NORWESKI (ang. NORWEGIAN RIDGEBACK)

http://www.pojo.com/harrypotter/ccg/CSC … geback.jpg

Wygląd: zbliżony do rogogona, ale zamiast kolców na ogonie, ma kolce wzdłuż grzbietu;

Zachowanie: bardzo agresywny w stosunku do swojego gatunku;

Pożywienie: ssaki lądowe oraz stworzenia wodne;

Inne informacje: należy do mniej licznej rasy smoków; jeden ze smoków upolował wieloryba u wybrzeży Norwegii; znosi jaja koloru czarnego; młode opanowują zianie ogniem najwcześniej ze wszystkich ras (1-3 miesiąc życia);

KRÓTKOPYSKI SZWEDZKI (ang. SWEDISH SHORT-SNOUT)

http://www.bbcwdistributors.com/store/i … P60430.jpg

Wygląd: ładny, srebrnoniebieski smok;

Właściwości: skóra jest cenna, wyrabia się z niej ochronne ubrania i rękawice oraz osłony;

Zachowanie: ogień z nozdrzy, spala drzewo czy kość w ciągu kilkunastu sekund; zabił najmniej ludzi spośród wszystkich smoków;

Występowanie: wysokie, skaliste góry

Pochodzenie: Szwecja

Pożywienie: kręgowce lądowe

OGNIOMIOT CHIŃSKI (ANG. CHINESE FIREBALL)

zwany także leodrakonem (Liondragori)

http://www.otherlandtoys.co.uk/images/harryChinese.jpg

Wygląd: szkarłatne łuski, wypukłe oczy, perkaty pysk, wokół któego znajduje się otoczka ze złotych kolców; waży do czterech ton; samica większa od samca;

Zachowanie: jeśli się go rozzłości, z nozdrzy bucha mu ogień w kształcie grzyba; jest bardzo agresywny, ale tolerancyjny względem innych ras, co wyraża się np. poprzez mieszkanie na jednym terytorium z innym osobnikiem;

Właściwości: skorupki jaj stosowane są w chińskiej magii;

Pożywienie: prawie wszystkie ssaki, ale uwielbia ludzi i świnie;

Pochodzenie: Chiny;

Występowanie: Chiny;

Inne informacje: składa szkarłatne jaja w złote cętki.

OPALOOKI ANTYPODZKI (ang. ANTIPODEAN OPALEYE)

http://img23.imageshack.us/img23/9619/dragon7s.jpg

Pochodzenie: Nowa Zelandia

Występowanie: Nowa Zelandia, Australia; doliny

Wygląd: opalizujące, perłowe łuski; lśniące, wielobarwne, bezźrenicowe oczy.

Zachowanie: zieje jaskrawoczerwonym ogniem, rzadko zabija (jeśli nie jest głodny), jest mało agresywny.

Pożywienie: przede wszystkim owce, ale również nieco większe kręgowce (np. kangury).

Inne informacje: jaja są szare, mylone orzez mugoli ze skamielinami. Seria ataków na kangury pod koniec lat siedemdziesiątych XX wieku była dziełem samce przegonionego z terytorium przez samicę.

ROGOGON WĘGIERSKI (ang. HUNGARIAN HORNTAIL)

http://www.mwctoys.com/images/review_horntail_1.jpg

Pochodzenie: Węgry

Występowanie: Węgry, czasem widywany na Bałkanach.

Wygląd: przypomina jaszczurkę pokrytą czarnymi łuskami; ma żółte oczy, rogi jasnobrązowe i takie same kolce na końcu ogona;

Zachowanie: najgroźniejszy i najagresywniejszy spośród wszystkich smoków, zieje ogniem na dużą odległość;

Pożywienie: uwielbiają ludzi, ale z braku laku zjadają owce i kozy.

Inne informacje: kolor cementu, grube skorupki. Młode rozbijają je za pomocą rogów na ogonie.

SPIŻOBRZUCH UKRAIŃSKI (ang. UKRAINIAN IRONBELLY)

http://3.bp.blogspot.com/_Iq6xYqRclyY/S … craino.jpg

Wygląd: pękaty, szare łuski, oczy koloru głębokiej czerwieni, długie ostre szpony;

Zachowanie: wolniejszy od żmijozęba i długoroga; zdolny do zniszczenia budynku, na którym się zatrzyma, niezwykle niebezpieczny.

Pochodzenie: Ukraina

Występowanie: Białoruś, Ukraina, zachodnia Rosja.

Inne informacje: ten gatunek jest pod ścisłą obserwacją czarodziejów od kiedy jeden ze spiżobrzuchów porwał łódź na Morzu Martwym.

ZIELONY POSPOLITY WALIJSKI (ang. COMMON WELSH GREEN)

http://www.atom.rmutphysics.com/charud/ … -Green.jpg

Wygląd: zielony smok koloru trawy z terenów, na których występuje.

Występowanie i pochodzenie: Walia.

Zachowanie: stosunkowo łagodny, jego ryk jest charakterystyczny, gdyż bardzo melodyjnie brzmi.

Pożywienie: uwielbia owce, unika ludzi.

Inne informacje: jaja są ziemistobrązowe w zielone cętki. Zamieszkuje tereny położone wysoko.

ŻMIJOZĄB PERUWIAŃSKI (ang. PERUVIAN VIPERTOOTH)

http://www.igetweb.com/www/iteen/news/61017.jpg

Wygląd: gładka łuska koloru miedzi, jadowite kły, wielkość: do 5 metrów, czarny pas na grzbiecie, krótkie rogi.

Zachowanie: najszybszy ze smoków, agresywny.

Pożywienie: kozy, krowy. Ostatnio lubi ludzi, więc w Peru od XIX wieku stacjonują łowcy wysłani na wniosek Międzynarodowej Konfederacji Czarodziejów.

POSPOLITY KRAKOWSKI

http://img23.imageshack.us/img23/6449/smokmb.jpg

Wygląd: złota łuska, rogi skierowane w dół, wielka paszcza z ostrymi jak brzytwa zębami. Waga: do 8 ton, wielkość: do 10 metrów.

Zachowanie: agresywny, zieje zielonym ogniem. Ludzi nie zjada, ale chętnie ich zabija.

Pożywienie: ssaki żyjące w Jurze Krakowsko-Częstochowskiej.

Pochodzenie: Polska.

Występowanie: podziemia Jury Krakowsko-Częstochowskiej.

Ćwiczenie

Napisz, o czym opowiada "Legenda o smoku wawelskim".

______________________________________________________________________

6. Ognisty krab (ang. Fire Crab)

http://www.mugglenet.com/competitions/f … attack.jpg

Klasyfikacja: XXX, Systematyka: I

Ogniste kraby przypominają z wyglądu żółwie. Pochodzą z Fidżi, gdzie obecnie zjaduje się rezerwat. Skorupy ognistych krabów są bardzo cenne dla mugoli, a czarodzieje wykorzystują je do produkcji kociołków pierwszej klasy. Ognisty krab broni się wystrzeliwując płomienie z tylnego końca. Ostatnio stworzenia te często eksportowane są do domów i udamawiane, ale trzeba posiadać na nie odpowiednią licencję.

Ogniste kraby uwielbiają jeść morskie rośliny wyrzucane na brzeg. W warunkach domowych zadowalają się kapustą, sałatą i natką pietruszki. Chętnie pływają, dlatego jeśli chcecie mieć to zwierzę w domu, musicie sprawić mu takie pomieszczenie, w którym będzie miało zarówno piasek znad morza, jak i słoną, morską wodę. Są jajorodne, młode wykluwa się po 12 dniach.

____________________________________________________

7. Nundu (ang. Nundu)

http://www.harrymedia.com/img/data/media/95/1_22.jpg

Klasyfikacja: XXXXX, Systematyka: I

Niesamowicie groźne zwierzę, którego oddech niesie zarazę mogącą uśmiercić małej wielkości wioskę. Wygląda jak gigantyczny lampart, a mimo rozmiarów może poruszać się bezszelestnie. Jeśli czarodzieje udają się na polowanie tego zwierzęcia, to musi być ponad stu. Czarodzieje w mniejszej ilości nie mają szans pokonać tego przerośniętego kota.

Nundu żyje we wschodniej Afryce, skąd również pochodzi. Żywi się roślinożernymi ssakami, ale jeśli upoluje człowieka, to z chęcią go zje. Jest to gatunek żyworodny. Ciąża trwa 8 miesięcy, samica opiekuje się młodym przez 6 miesięcy po urodzeniu.


_________________________________________________________

8. Pegaz

http://img142.imageshack.us/img142/2179/pegaz47fi3.jpg

Klasyfikacja: XXXX, Systematyka: I

Nazywany jest również skrzydlatym koniem (ang. Winged Horse). Pegazy występują na całym świecie, pochodzą z Grecji. Najbardziej znane są 4 rasy:

- aetonan (kasztanowy, występuje w Wielkiej Brytanii i Irlandii)

- granian (bardzo szybki, maści szarej myszy)

- abraksan (maści palomino, największy spośród wszystkich ras, silny)

- tesnal (kary, może stać się niewidzialny; wielu uważa, że przynosi pecha)

Właściciele pegazów muszą rzucać na nie zaklęcia zwodzące. Trudno go oswoić, ale jest to jak najbardziej możliwe. Są żyworodne, ciąża trwa 7 miesięcy. Żywi się liśćmi drzew liściastych oraz trawą. Ich pióra wykorzystywane są przy produkcji samopiszących piór. Krew pegaza jest często wykorzystywana do czarnomagicznych eliksirów, ale bardzo trudno ją zdobyć, gdyż zaliczana jest to towarów zakazanych w handlu (towary niewymienialne klasy A).


______________________________________________

9. Sfinks (ang. Sphinx)

http://personal.bgsu.edu/%7Ejmpfund/Sphinx-Boston.jpg

Klasyfikacja: XXXX, Systematyka: I

Sfinks pochodzi z Egiptu, gdzie również najczęściej można go spotkać. Ma głowę człowieka i tułów lwa. Od dawna jest wykorzystywany do pilnowania kosztowności, skarbców itp. Posiada zdolność ludzkiej mowy, jednakże mówi zawsze zagadkami i dlatego trudno się z nim dogadać. Jest niebezpieczny tylko wtedy, gdy coś zagraża temu, czego pilnuje. Mity o pożeraniu ludzi, gdy Ci nie odpowiedzą poprawnie nie są bezpodstawne. Istniał bowiem sfinks tebański, który to praktykował.

Sfinks jest wszystkożerny, jednak najbardzej lubi czerwone mięso średniej wielkości ssaków. Jest żyworodny. Ciąża trwa 12 miesięcy. Młode rodzi się dojrzałe. Matka się nim nie opiekuje.

Ćwiczenie

Jak brzmiała zagadka sfinksa tebańskiego i odpowiedź na nie?

__________________________________________________________________
10. Wozak (ang. Jarvey)

http://www.harrymedia.com/img/data/media/108/jarvey.jpg

Klasyfikacja: XXX, Systematyka: I

Wozak pochodzi z Wielkiej Brytanii, ale spotykany jest również w Irlandii i Ameryce Północnej. Znane są również przypadki występowania tego zwierzęcia w Schwarzwaldzie w Niemczech i w lasach północnej Polski. Przypomina wyglądem przerośniętą fretkę.

Wozaki posługują się ludzką mową, ale dogadanie się z tym stworzeniem jest dość trudne, gdyż ogranicza się do wypowiadania krótkich, zazwyczaj obraźliwych zdań. Jest możliwość udomowienia tego zwierzęcia. Próby te jednak są początkowo bardzo trudne, gdyż wozak zanim się przyzwyczai do osoby jest bardzo agresywny. Zdarzało się, że przyszły opiekun stracił oko czy palec. Najczęściej jednak kończy się na zadrapaniach.

Wozaki są doskonałymi tępicielami gnomów, którymi się żywią. Poza tym nie pogardzą również myszami polnymi i kretami. Są żyworodne. Ciąża trwa 3 miesiące. Na świat przychodzi 1-6 ślepch młodych. Matka karmi je własnym mlekiem przez około 2 miesiące. Później wyrzuca je ze swojego legowiska.

Ćwiczenie

Opisz wygląd wozaka uwzględniając jego ubarwienie (na podstawie załączonej wyżej ilustracji)

________________________________________________________________________________

11. Wąż morski (ang. Sea Serpent)

http://images.elfwood.com/art/j/e/jen/seas.jpg

Klasyfikacja: XXX, Systematyka: II

Węże morskie występują w Atlantyku, Pacyfiku i Morzu Śródziemnym. Chociaż wyglądają naprawdę groźnie, nigdy żaden wąż morski nie zabił człowieka. Jeśli oczywiście nie liczyć histerycznych opowieści mugoli o strasznym zachowaniu tychże zwierząt. Osiągają nawet 100 stóp długości (dwa razy dłuższe od najdłuższych bazyliszków) mają końską głowę oraz ciało węża, którego pętle wystają ponad wodę. Ogon zakończony czymś w rodzaju płetwy.

Żywią się większymi rybami oraz skorupiakami. Są jajorodne.

__________________________________________________________________
12. Błotoryj (ang. Dugbog)

http://www.hp-lexicon.org/images/rs/dugbog-rs.jpg

Klasyfikacja: XXX, Systematyka:

Błotoryj jest zwierzęciem, występującym na terenach podmokłych w Europie i obu Amerykach. Gdy pozostaje w bezruchu, wyglądem przypomina kłodę. Posiada płetwiaste łapy i bardzo ostre zęby. Jego głównym pożywieniem są małe ssaki, ale zdarza się, że atakuje nogi pieszych, którzy przechodzą przez bagno. Do największych przysmaków błotoryja, należą mandragory. Często zdarza się, że hodowcy mandragor wyrywając nać, znajdują na jej końcu resztki tego, co kiedyś było płaczącą bulwą, a stało się łupem błotoryja.
_________________________________________________________

13. Chimera (ang. Chimaera)

http://www.mugglenet.com/images/Chimaera.jpg

Klasyfikacja: XXXXX, Systematyka: II

Chimera to jeden z najgroźniejszych potworów w świecie Rowling, które z pewnością byłoby spełnieniem marzeń Hagrida. Chimera posiada głowę lwa, tułów kozy i ogon smoka. Historia magii zna tylko jeden przypadek zabicia chimery. Dokonał tego młody czarodziej, latający na skrzydlatym koniu. Po zabiciu chimery, czarodziej ów spadł jednak z konia i zginął na miejscu.
Stworzenie to nie zostało wymyślone przez Rowling.
Chimera lub też Chímajra to w mitologii greckiej potwór ziejący ogniem, dziecko Tyfona i Echidny. W mitologii starożytnych Greków znajdujemy jednak wiele teorii dotyczących powstania Chímajry. W Iliadzie czytamy, iż to Amisodar, król Karii, wyhodował Chímajrę. Gdzie indziej znajdziemy opis Chimery odpowiadający opisowi Rowling. Według mitologii Chimajrę zabił Bellerofont, dosiadając Pegaza, na rozkaz Jobatesa, króla Licji.
Chímajra to po grecku koza.
Oprócz tego postać chimery możemy spotkać w wielu grach komputerowych, m.in. Heroes of Might and Magic.

_____________________________________________________________

14. Chochlik (ang. Pixie)

http://pu.i.wp.pl/?k=NDQ3MDk4MzIsNjUxNTUy&f=_.jpg

Klasyfikacja: XXX, Systematyka: I
Chochliki kornwalijskie - małe, bo mierzące około ośmiu cali wzrostu, nieznośne stworzonka, jarzące się niebieskawym, blaskiem. Irytujące istotki o ostrych ząbkach i zdolności latania, mimo braku skrzydeł. Wydające przenikliwe, wysokie, tylko dla nich zrozumiałe odgłosy. Pozornie nieszkodliwe i niegroźne. Sprytne, niesamowicie żywiołowe magiczne stworzenia o bardzo złośliwym usposobieniu i tak zwanym "charakterku". Lubość czerpią z wyrządzania szkód i płatania figlów, rzadko podobających się ich uczestnikom, a raczej trzeba by powiedzieć ofiarom, mianowicie ulubioną zabawą chochlików jest chwytanie za uszy ludzi i zanoszenie ich na szczyty drzew i budynków, oraz... żyrandoli . Mieliśmy okazję poznać te "nieco" drażniące i uciążliwe stworzonka w drugim tomie z serii pani Rowling - "Harrym Potterze i Komnacie Tajemnic", podczas lekcji obrony przeciwko czarnej magii, prowadzonej przez ówczesnego nauczyciela tego przedmiotu Gilderoya Lockharta ( obecne miejsce pobytu - Szpital świętego Munga, oddział zamknięty ), gdy wypuścił je aby jego uczniowie mogli "sami trochę poćwiczyć".

_______________________________________________________________________

15. Śmierciotula (ang. Lethifold)

http://www.mugglenet.com/images/Lethifold.jpg

Klasyfikacja: XXX, Systematyka: II

Śmierciotule (inaczej żywy całun - ang. Livin Shroud) to rzadko spotykane stworzenia, żyjące tylko w tropikalnym klimacie. Z wyglądu przypominają czarną pelerynę grubości około pół cala, a nocą sunie po ziemi. Jedynym znanym czarodziejom zaklęciem odpędzającym śmierciotulę jest Patronus. Nie da się ustalić liczby ofiar śmierciotuli, gdyż atakuje śpiących czarodziejów i spożywa swą ofiarę w jej własnym łóżku. Nie pozostawia po sobie ani swoim posiłku żadnych śladów. Z racji tego, że atakowani są śpiący - rzadko kiedy mają czas rzucić odpowiednie zaklęcie.

____________________________________
16. Topek (ang. Imp)


Klasyfikacja: XX, Systematyka: II

Stworzenia zabawne. Są troszkę większe od gnomów. Często mylone z chochlikami, lecz w przeciwieństwie do chochlika – topek nie potrafi latać i ma jaskrawe ubarwienie. Lubi tereny bagniste i wilgotne, często można go spotkać nad brzegami rzek i jezior, gdzie podstawia nogę i popycha przechodzącym ludziom. Żywi się małymi owadami, a rozmnaża się podobnie jak elfy, z taką różnicą, że nie przędzie kokonów. Młode wykluwają się z jaj w pełni uformowane mające nie więcej niż cal. Topki uwielbiają zabawy z czarodziejskimi petardami.

_____________________________________________________

17. Druzgotek

http://www.harrymedia.com/img/data/medi … ndylow.jpg

Klasyfikacja: XX, Systematyka: V

Demon wodny. Druzgotki mają bladozieloną skórę i rogi. Są złośliwe i agresywne w stosunku do ludzi. Są czasem udomawiane przeztrytony. Żyją w jeziorach. Druzgotek atakuje chwytając swymi długimi palcami, które łatwo się łamią. Skuteczne wobec druzgotków jest zaklęcie Relashio.


_____________________________________________

18. Kappa (ang. Kappa)



Klasyfikacja: XXXX, Systematyka: I
Wodnik kappa jest demonem wodnym, przypominającym wyglądem pokrytą czarnymi łuskami małpę, dorosły jest wzrostu dziesięciolatka, na plecach ma skorupę podobną do żółwia, palce połączone błoną, a na czubku jego głowy znajduje się lejkowate wgłębienie wypełnione wodą, które umożliwia mu wychodzenie na ląd.

Wodniki możemy spotkać przy płytkich sadzawkach, rzekach i na bagnach. Znajdując się w takich miejscach możemy zostać przez nich uduszeni lub rozszarpani na kawałki. Największe ryzyko zajścia tego typu wypadku istnieje w Mongolii i Japonii, skąd właśnie pochodzi ten stwór. Tam także stał się bohaterem wielu podań, które przedstawiają go jako groźnego, ale zarazem inteligentnego i honorowego potwora. Podobno to od wodników ludzie nauczyli się składać złamane czy zwichnięte kości. Japończycy, aby nie być atakowani wrzucali do wody ogórki z wyrytymi imionami. Wodnik, który posiada wielką słabość do tych warzyw, gdy je zjadł, aby nie stracić honoru nie napadał tych, których imona znajdowały się na ogórkach. Inny sposób by pokonać wodnika wymaga wykorzystania jego wielkiej kulturalności - kłaniajmy mu się tak długo, aż biedny się odkłoni, by nie uchodzić za źle wychowanego, a tym samym wyleje wodę z lejku na głowie, przez co utraci swoje moce i będzie zmuszony wrócić pod wodę.

______________________________________________________________
19. Kelpia (ang. Kelpie)

http://students.ou.edu/B/Kristen.R.Buss … Kelpie.jpg

Klasyfikacja: XXXX, Systematyka: V

Kelpia to brytyjski i irlandzki demon wodny, który może zmieniać kształt, najczęściej jednak ukazuje się w postaci konia z wiechą sitowa zamiast grzywy. Gdy tylko ktoś go dosiądzie, nurkuje z nim na dno jeziora lub rzeki, gdzie go zjada. Jest jednak sposób by poskromić kelpie, należy nałożyć jej za pomocą zaklęcia wędzidło, stanie się wtedy uległa i niegroźna. Największa kelpia na świecie zamieszkuje jezioro Loch Ness w Szkocji. Okaz ten najczęściej przybiera kształt węża morskiego.

Obserwatorzy z Międzynarodowej Konfederacji Czarodziejów odkryli, ze nie maja do czynienia z prawdziwym wężem morskim, dopiero gdy kelpia ujrzawszy mugolskich badaczy zmieniła się w wydrę, a po ich odpłynięciu powróciła do swego pierwotnego kształtu.


_______________________________________________________________________

20. Yeti (ang. Yeti)

http://www.cryptomundo.com/wp-content/m … n_yeti.jpg

Klasyfikacja: XXXX, Systematyka: II

Zwany równeż wielką stopą (Bigfoot) lub śnieżnym człowiekiem (Abominable Snowman).


Yeti  są wielką tajemnicą dla mugoli, lecz dla czarodziejów – mniejszą. Podejrzewa się, że są spokrewnieni z trollem, lecz nikomu nie udało się zbliżyć do nich na tyle, żeby przeprowadzić dokładniejsze badania. Pochodzą z Tybetu. Osiągają nawet 15 stóp wzrostu i całe ich ciała są porośnięte, gęstymi, śnieżnobiałymi włosami. Boją się jednak ognia, przez co mogą być odparte przez wprawnych czarodziejów.


___________________________________________________

21. Żabert (ang. Clabbert)


Klasyfikacja: XX, Systematyka: I

Żabert jest stworzeniem nadrzewnym. Z wyglądu przypomina krzyżówkę małpy z żabą.Wywodzi się z południa Stanów Zjednoczonych ale teraz można go spotkać na całym świecie. Nie posiada on włosów a jego gładką zieloną skórę pokrywają cętki. Jego palce u rąk i nóg spięte są błoną pławną a ręce i nogi bardzo długie i giętkie aby mógł się swobodnie poruszać wśród gałęzi ze zwinnością co najmniej orangutana.Na głowie ma krótkie rogi. Jego szerokie usta sprawiają wrażenie jakby cały czas się uśmiechał. Przy tym "uśmiechu" Żabert ukazuje swe ostre jak brzytwy zęby. Żywi się on głównie małymi jaszczurkami i ptakami. Jego najbardziej charakterystyczną cechą jest bąbel rosnący pośrodku czoła. Gdy Żabert wyczuje niebezpieczeństwo bąbel przybiera szkarłatną barwę. Kiedyś amerykańscy czarodzieje trzymali Żaberty w ogródkach aby te ostrzegały ich przed nadchodzącymi mugolami.

_____________________________________________________

22. Żmijoptak (ang. Occamy)

http://th01.deviantart.com/fs8/300W/i/2 … hoenix.jpg

Klasyfikacja: XXXX, Systematyka: I

Żmijoptaki spotykane są na Dalekim Wschodzie i w Indiach. Upierzone i uskrzydlone dwunogie stworzenie o wężowatym ciele, mogące osiągnąć nawet 15 stóp długości. Żywi się głównie szczurami i ptakami, lecz zdarzało się, że porywał małpy. Jest agresywny wobec wszystkich, którzy chcą się do niego zbliżyć, szczególnie kiedy broni swoich jaj, któych skorupki zrobione są z najczystszego i najdelikatniejszego srebra, co przyciąga uwagę chciwych czarodziejów.

Offline

 

Stopka forum

RSS
Powered by PunBB 1.2.23
© Copyright 2002–2008 PunBB
Polityka cookies - Wersja Lo-Fi


Darmowe Forum | Ciekawe Fora | Darmowe Fora
www.pierwszace.pun.pl www.weight-loss.pun.pl www.polisheliteclan.pun.pl www.narutomugen-inne.pun.pl www.ratmedpam.pun.pl